De start van mijn herstel van chronische slapeloosheid (Nick Robinson)
1 van de 6 delen van het verhaal van Nick Robinson: Meer dan tien jaar lang had chronische slapeloosheid mijn leven en geluk langzaam verstikt. De angst die het veroorzaakte nam me vaak helemaal over en had op praktisch elk aspect van mijn leven een negatieve invloed. De slapeloosheid had de neiging om de successen die ik in mijn leven heb behaald te dempen en mijn mislukkingen te versterken.
Het klinkt wat morbide
Leven met slapeloosheid voelde alsof ik aan een dood dier van 200 kilo vastgeketend zat die ik met me mee moet torsen. Het klinkt wat morbide, ik weet het, maar dat was echt hoe ik het voelde. Gelukkig heb ik nooit de hoop opgegeven en ben ik altijd blijven proberen om een manier te vinden om van mijn chronische slapeloosheid af te komen.
Het voelde alsof ik aan een dood dier van 200 kilo vastgeketend zat
Slaappillen pakken alleen symptomen aan
De slaappillen leken alleen de symptomen van mijn probleem aan te pakken en niet mijn onderliggende angsten. Daarom nam ik nooit slaappillen. Slaappillen zijn in mijn ogen alleen geschikt als korte termijn oplossing om een stressvolle periode door te komen. Ik beschouw ze niet als een lange termijn oplossing voor chronische slapeloosheid, omdat ze de onderliggende gedachten en gedragingen die er de oorzaak van zijn niet behandelen.
Ik was bang dat ik psychisch niet in orde zou zijn
De belangrijkste reden waarom ik nooit actief professionele hulp heb gezocht was, omdat ik me schaamde. Ik was ook bang dat die chronische slapeloosheid een uiting kon zijn van een diep psychologisch probleem. Ik was bang dat ik psychisch niet in orde zou zijn.
Ik had deze gedachten over mezelf, omdat ik in het begin van de jaren negentig veel onderzoek deed naar mijn probleem, maar er gewoon niet veel over kon vinden. Er waren enkele boeken over hoe je beter kunt slapen maar op chronische slapeloosheid gingen ze niet echt in. Dus dacht ik (ten onrechte) dat ik waarschijnlijk de enige persoon met dit probleem was.
Ik dacht (ten onrechte) dat ik de enige persoon met dit probleem was
De medische wereld zou zich diep moeten schamen
Het blijkt dat het de medische wereld zich diep zou moeten schamen. Om de een of andere manier heeft de medische wereld slapeloosheid lang genegeerd. Volgens Dr. Gregg Jacobs, auteur van het boek Say Good Night to Insomnia uit 1998: “Artsen zijn niet opgeleid om slapeloosheid te behandelen of te vast te stellen. Hoewel het tegenwoordig een van de meest voorkomende gezondheidsklachten is, krijgen artsen tijdens hun hele medische opleiding minder dan een uur training over slaapproblemen”.
Gelukkig is daar de laatste tijd verandering in gekomen. Desalniettemin heeft de algemene onwetendheid over slapeloosheid in de medische wereld ertoe geleid dat miljoenen mensen, waaronder ikzelf, er jaren nodeloos onder lijden en uit armoede dan maar proberen om zelf oplossingen te vinden.
Niets meer of minder dan een fobie
Na een paar jaar besefte ik me iets heel belangrijks: chronische slapeloosheid is een fobie. Het is een angst om niet goed in slaap te kunnen komen of niet goed door te kunnen slapen. Het heeft zelfs een technische naam: hypnofobie of somnifobie.
Een fobie is een aanhoudende irrationele angst voor een object of een situatie die over het algemeen als onschadelijk wordt gezien. Met andere woorden, een fobie is angst die niet aansluit op de feiten van de werkelijkheid. Chronische slapeloosheid sluit niet aan op de realiteit, omdat niets aan het in slaap vallen die angst zou kunnen veroorzaken.
Chronische slapeloosheid sluit niet aan op de realiteit
De bron van de fobie
De bron van de fobie is meestal te herleiden naar een of meerdere specifieke activerende gebeurtenissen, meestal iets traumatisch dat vaak, maar niet altijd, op jonge leeftijd is gebeurd. Klinkt dit je bekend in de oren? Daarbij komt dat een fobie wordt gekenmerkt door het volgende:
- Een onmiddellijke reactie van onbeheersbare angst bij blootstelling aan het object, de activiteit of de situatie die angst veroorzaakt.
- Een krachtig verlangen om te vermijden waar je bang voor bent en atypische maatregelen te treffen om uit de buurt te blijven van datgene wat je zo bang maakt.
- Minder goed kunnen functioneren bij gewone taken vanwege de angst.
- De angst staat niet in verhouding tot de stimulus (die de angst veroorzaakt).
- Gehaaste gevoelens, zoals zweten, een snelle hartslag, vermijdingsgedrag, moeite met ademhalen en intense angst bij confrontatie met de bron van de angst.
- Angst bij het alleen maar anticiperen op een ontmoeting met de bron van de angst.
Je bent totaal niet alleen
Zoals je ziet heeft chronische slapeloosheid veel, zo niet alle kenmerken van een fobie. Waarom zou het belangrijk voor je zijn om het zo te zien als je te maken hebt met chronische slapeloosheid? Het is belangrijk voor je, want het betekent dat je totaal niet alleen bent. Ten minste een miljard mensen in de wereld en ten minste 30 miljoen Amerikanen hebben minstens één fobie. Mensen kunnen fobieën hebben van bijna alles wat je je maar zou kunnen voorstellen.
Mensen hebben bijvoorbeeld irrationele angsten om te vliegen en voor tandartsen, spinnen, sociale bijeenkomsten, hoogten, ziektekiemen, honden, dingen die fout kunnen gaan, begraafplaatsen, lange mannen, de maan enzovoort. Met andere woorden: door te weten dat chronische slapeloosheid een fobie is en niets meer dan dat, kun je er gerust vanuit gaan dat je zeker niet gek bent.
Door dit inzicht kun je er gerust vanuit gaan dat je zeker niet gek bent
De fobie heeft hen gekozen
Bovendien hoeven mensen met een fobie zich niet te schamen voor het hebben van een fobie, omdat ze er zelf niet bewust voor hebben gekozen. Integendeel, de fobie heeft hen gekozen. (Echter moeten mensen met een fobie zich wel schuldig voelen als ze er niets aan doen om de fobie te overwinnen als ze er hinder van ondervinden in hun leven, omdat het overwinnen, of op zijn minst het verminderen van de fobie, meestal iets is waar je zelf echt iets aan kunt doen.)
Het is veel zwaarder voor mensen met chronische slapeloosheid
In werkelijkheid verschillen mensen met chronische slapeloosheid (somnifobie) in één opzicht van mensen met de meeste andere fobieën: het is veel zwaarder voor ze. Dat komt omdat mensen met de meeste andere fobieën, zoals vliegangst, hetgeen waar ze op een irrationele manier bang voor zijn vrij eenvoudig kunnen vermijden en daarom een leven kunnen leiden waarbij ze vrijwel geen angst ervaren.
Maar mensen met chronische slapeloosheid kunnen de behoefte aan slaap niet vermijden en kunnen daarom niet voorkomen dat ze op zijn minst enige vorm angst ervaren in hun dagelijks leven. In deze zin is chronische slapeloosheid een van de meest ernstige en slopende fobieën die er bestaan.
Slapeloosheid is een van de meest ernstige en slopende fobieën die er bestaan
Er viel een last van mijn schouders
Toen ik me eenmaal realiseerde dat chronische slapeloosheid slechts een fobie is, ook al is het een ernstige, voelde ik me niet langer alleen of gek en had ik geen schaamtegevoel meer. Hierdoor viel er een zware last van mijn schouders.
Het belangrijkste was echter dat ik de behandeling van mijn slapeloosheid op vrijwel dezelfde manier kon aanpakken als andere fobieën die vaak al tientallen jaren met succes zijn behandeld, namelijk door het gebruik van methoden voor cognitief gedrag.
Auteur: Nick Robinson. Met toestemming vertaald en geplaatst.
Toegang tot het volledige verhaal (absolute aanrader)
Het volledige verhaal (en de aanpak) van Nick Robinson is te vinden binnen De Slaapomgeving onder het kopje ‘Premium content’. Via deze link kun je je – als je dat nog niet gedaan hebt – aanmelden voor je gratis proefmaand.
Het volledige verhaal van Nick Robinson bestaat uit de volgende onderdelen:
- Het ontstaan van chronische slapeloosheid: dit verhaal zal u bekend in de oren klinken
- Mijn persoonlijke verhaal: hoe ik in de donkere afgrond van slapeloosheid viel
- De start van mijn herstel van chronische slapeloosheid
- Cognitieve technieken: 3 regels die mijn angst en spanning lieten verdwijnen
- Gedragstechnieken: hoe het stoppen met ‘copinggedrag’ de sleutel vormde naar definitief herstel
- Het resultaat: ik ben een goede slaper geworden en gebleven
De links naar de artikelen werken als je over de juiste rechten beschikt.