Samen slapen: de 3 categorieën ‘bedpartners’

Om maar direct met de deur in huis te vallen: je nachtrust is het best als je alleen slaapt. Onderzoek heeft onomstotelijk vastgesteld dat het slapen naast een partner de nachtrust negatief beïnvloedt. Toch wil ik je echt niet adviseren om apart te gaan slapen (behalve als het echt niet anders kan). Het doel is om weer een normale slaper te worden – zij slapen doorgaans ook niet apart – en je samen met je partner prettig en comfortabel te voelen in jullie eigen bed.  

3 categorieën ‘bedpartners’

Grofweg vallen ‘bedpartners’ te verdelen in 3 categorieën. We hebben het dan over de rustige slapers, nachtelijke druktemakers en de zogenoemde ‘bedterroristen’. Elke groep vraagt om zijn eigen benadering:

Rustige slapers

Je mag jezelf in de handen wrijven met een rustige en stille slaper naast je. Veel mensen hebben het slechter getroffen. In principe hoeft er dan ook niks veranderd te worden. Toch ligt niemand doodstil tijdens het slapen – we draaien heel wat af – en het is dan ook goed om een breed bed (minstens 160cm, maar liever 180cm of 200cm) te hebben om voldoende ‘eigen ruimte’ te hebben. Ook aparte bedden zijn een optie, maar dit is uiteraard een zeer persoonlijke keuze wat ik nooit kan en wil adviseren.

Nachtelijke druktemakers

De tweede groep zijn de nachtelijke druktemakers. Dit zijn de partners die zich duidelijk laten gelden tijdens de nacht. Denk bijvoorbeeld aan zwaar ademen of licht snurken, veel draaien, praten tijdens de slaap of met ledematen zwaaien. Ook bij deze groep is het belangrijk om ruimte te creëren. Een breed matras (of zelfs kingsize) kan een groot verschil maken. Je hebt meer ruimte en bewegingen van je partner of van het matras merk je minder of zelfs helemaal niet. Ook aparte bedden zijn eventueel – nogmaals, het is een persoonlijke keuze – een optie. Ook een paar goede (silicone) oordoppen zijn bij een zwaar ademende of licht snurkende partner uiteraard een verstandige keuze.

Alles komt intenser binnen
De belangrijkste focus ligt echter op jezelf. En dat klinkt misschien niet logisch of zelfs niet eerlijk. Het is toch je partner die voor onrust zorgt? Allereerst is het belangrijk om je te realiseren dat je waarschijnlijk veel meer focust op de onrust van je partner dan eigenlijk nodig is. Als je wakker ligt tijdens de eenzame en donkere nacht komt alles intenser binnen en de neiging op je eigen slaapproblemen (deels) op te hangen aan het onrustige slapen van je partner is sterk aanwezig. Met alle slaapsaboterende irritatie en frustratie van dien. Een goede slaper merkt de onrust van zijn/haar partner zo nu en dan wel op, maar kent er veel minder waarde aan toe. Niet over nadenken en verder slapen.

Mindfulness
Om dit te bereiken speelt mindfulness een belangrijke rol. Ook met een groot bed zul je de onrust van je partner af en toe ervaren. Daar valt niks aan te veranderen. De kunst is echter om het hierbij te laten. Alle irritatie en frustratie die je er aan toekent is onnodig en maakt het in slaap vallen alleen maar lastiger. Een mug wordt langzaam maar zeker een olifant. Mijn ebook met 10 technieken kan je daarnaast helpen om je gedachten af te leiden en op een positieve manier bezig te houden.

Bedterroristen

De naam bedterroristen klinkt een beetje negatief, zeker als je bedenkt dat de ‘overlast’ vrijwel nooit expres veroorzaakt wordt. Toch kun je hard snurken, extreem onrustig slapen, tandenknarsen en/of ademstops (apneu) gerust terreur noemen. Natuurlijk is het goed om alle uitgangspunten die hierboven staan ook hierbij in de praktijk te brengen. Zorg voor ruimte in bed en ken er geen onnodige irritatie en frustratie aan toe. Toch is het in dit geval simpelweg te gortig. Alles heeft een grens. Het is onmogelijk om te kunnen slapen met zoveel onrust en lawaai naast je en het is belangrijk om in dit geval slagvaardig actie te ondernemen.

Zoek (medische) hulp
In veel gevallen heeft de nachtelijke onrust bij je partner een lichamelijke oorzaak. Denk bijvoorbeeld aan een slaapstoornis. In dit geval is het van groot belang om via de reguliere medische weg (de huisarts) hulp te zoeken. Niet alleen om de onrust te verminderen voor jou als partner, maar zeker ook voor de gezondheid van de ‘bedterrorist’ zelf. Accepteer het niet – vooral hard snurken wordt regelmatig met de mantel der liefde bedekt – maar onderneem actie!

Apart slapen
Mocht een behandeling niet mogelijk zijn of resultaat uitblijven dan is apart slapen de enige optie die overblijft. Dit kan voor vast zijn, maar ook tijdelijk, bijvoorbeeld als het resultaat van een behandeling op zich laat wachten. Ik realiseer me heel goed dat dit een ingrijpende keuze is, maar je slaap verbeteren, terwijl het onmogelijk wordt gemaakt door een partner is simpelweg dweilen met de kraan open.

Natuurlijk is in verschillende kamers slapen niet erg romantisch, maar door de nacht in hetzelfde bed te beginnen (ruim hier een half uurtje voor in) valt het in de praktijk erg mee. Geniet van elkaar en zoek als het tijd wordt om echt te slapen je eigen bed op. Ook in de ochtend kun je elkaar opzoeken.