Ik kan me voorstellen dat je begrijpt wat ik bedoel, maar dat je het lastig vindt om ermee te stoppen. Als iets niet lukt, ga je bijna automatisch ‘je best doen’. Zo zijn we immers voorgeprogrammeerd. En normaal gesproken is het ook een prima strategie. Alleen als het om slapen gaat niet.
De beste manier om deze valkuil te vermijden is overstappen naar een andere strategie: het zo fijn mogelijk hebben met jezelf. Dat is het enige doel dat je na moet streven als slapen niet lukt.
In mijn ervaring – en dit kan natuurlijk per persoon verschillen – is visualiseren de beste manier om dit doel te bereiken. Je kan je gedachten alle kanten opsturen. Naar een tropisch eiland, waarbij je met een beetje inlevingsvermogen het zeebriesje op je huid kan voelen of naar een bijzondere herinnering. Bijvoorbeeld je eerste kus of een grappig moment, waarbij je spontaan weer in de lach schiet.
Door te visualiseren leid je je gedachten op een prettige manier af, staak je – vaak zonder dat je het doorhebt – de ‘strijd’ om in slaap te vallen (dit gevecht helpt je van de regen in de drup) en laat je de ECHTE slaperigheid toe in je brein. Op een gegeven moment merk je dat je je gedachten niet meer bij de visualisatie kan houden. Een goed teken!