INHOUD
Enige tijd geleden kwam ik een artikel met de titel ‘Samen slapen is toch wel beter voor je nachtrust’ tegen op de interessante website welingelichtekringen.nl. In het artikel werd uitgelegd dat wie samen met een partner in een bed slaapt een langere REM-slaap heeft die minder vaak wordt onderbroken. Klik hier om het artikel te lezen.
Volgens onderzoeker Henning Drews is het achterliggende principe dat de aanwezigheid van een partner je kan helpen om je lichaamstemperatuur te stabiliseren (iets wat het lichaam van nature minder goed kan tijdens de REM-slaap). Het tweede mechanische is het veilige gevoel van samen slapen, waardoor je een veiligere en meer ontspannen omgeving creëert. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik altijd mijn schouders ophaal bij dit soort onderzoeken. Als ik even Google of zoek in een database met wetenschappelijk onderzoek kom ik ook artikelen tegen die het tegendeel beweren: alleen slapen is het beste. En ook deze artikelen en onderzoeken komen met (op het oog) plausibele onderbouwingen. Als slaapdeskundige krijg ik regelmatig de vraag of ik advies kan geven op dit gebied en ik kaats de bal hierbij altijd terug. Wel of niet samen slapen is een zeer persoonlijke keuze en slaapadvies mag hierbij in mijn ogen niet leidend zijn. Mijn advies is om hier samen een weg in te vinden. Als je last hebt van je partner tijdens de nacht is het belangrijk om je de vraag te stellen of het probleem bij jou of bij je partner ligt. Uiteraard spreekt dit voor zich als je partner hard snurkt, tandenknarst of plotseling stopt met ademen (apneu). In dit geval is het advies om – mede in het belang van je partner – medische hulp te zoeken. Het probleem kan echter ook bij jou liggen. Veel mensen met slaapproblemen zijn extreem alert tijdens het wakker liggen en storen zich aan elke beweging en elk geluid van hun partner. In dit geval is het goed om de oplossing bij jezelf te zoeken. Het toepassen van mindfulness kan je hierbij helpen.