Het is volstrekt normaal ’s nachts een aantal keer wakker te worden. Het is natuurlijk en hoort bij het proces van slapen. Vooral na de eerste helft van de nacht, als de kernslaap voltooid is en er een overgang naar de tweede helft van de nacht wordt gemaakt, heeft ons systeem de neiging te ontwaken.
Als we tijdens de nacht wakker worden is dit meestal na een afgeronde slaapcyclus. De gewone goede slaper is zich even bewust van die wakkere momenten maar valt vrijwel direct daarna weer in slaap en weet achteraf helemaal niet meer dat hij wakker is geweest.
Voor degene die regelmatig slecht slaapt en daar last van heeft, is wakker liggen gedurende de nacht iedere keer weer een uitdaging. Wellicht herken je het: je bent meteen alert, staat meteen op scherp; je bent klaarwakker.
In het ergste geval willen je ogen zich niet meer sluiten en voelen je ledenmaten actief aan. Je baalt en raakt gefrustreerd dat je dit nu wéér overkomt en dat op zich doet nog een extra duit in het zakje van alertheid op dat moment.
Dit is het probleem van slapeloosheid in essentie. Vanuit dit moment verder rustig de nacht vervolgen ervaar je als een opgave. Je ligt voor de zoveelste keer wakker met als voornaamste reden je eigen frustratie over dat je wéér wakker ligt.
Maar dit moment biedt ook een kans om een keuze te maken: Geef ik me over aan wanhoop, paniek, rusteloosheid en dus eigenlijk aan het vechten tegen de slapeloosheid ? Of kan ik iets anders doen wat zal bijdragen aan rustig hervinden van slaap.
Dit bewustzijn, deze blik op je situatie die ‘ziet’ wat je doet, denkt en voelt in het moment, is nodig om een alternatief in te gaan zetten en de nacht weer rustig te kunnen vervolgen.
Knap lastig wel om je zelf aan te sturen en regie in eigen hand te nemen over nota bene jezelf, je eigen lijf en brein.
Ik heb er heel lang over gedaan te ontdekken dat mijn gevecht zinloos en contraproductief was, dat mijn angst voor de slapeloosheid de slapeloosheid in stand hield. Zelf was ik degene die het probleem in stand hield en in mijzelf lag dan ook de oplossing.
Ik heb er lang over gedaan aan te nemen dat me iets anders te doen stond, ver voorbij slaaphygiëne-regels, voorbij slaapmedicatie en voorbij het oordeel en de suggesties van de huisarts.
Dit artikel is geschreven door een gastschrijver (slaap- en ervaringsdeskundige).
Reacties 1
Beste William,
Mag ik vragen hoe lang dit “gevecht” heeft geduurd bij jou?
Bij mij duurt het inmiddels 7 maanden en persoonlijk merk ik, naarmate het langer duurt, dat ik me vaker afvraag: hoe “ver” ben ik in dit proces? Alsof ik de berg oploop, de top nog niet zie en dus niet weet of ik al een eind op weg ben of nog maar halverwege ben. Die onduidelijkheid is lastig accepteren.
Groet