Aan de ene kant kon hij slaapmedicatie voorschrijven – iets waar hij (terecht) een hekel aan heeft – en aan de andere kon hij zijn patiënten doorverwijzen naar een slaapkliniek. Een ingrijpend traject met vaak een flinke wachttijd. Een goede (en snelle) tussenoplossing is er simpelweg niet. Hij complimenteerde mij met mijn website slaapwijzer.net en mijn boek, waar er inmiddels bijna 10.000 van verkocht zijn. Hij schreef het volgende:
“ik vind wat u doet schitterend. Uw passie stroomt er van af. Ik kan u alleen maar feliciteren met wat u daar heeft ontwikkeld. Eindelijk een toegankelijke manier om insomnia aan te pakken. Je kan toch niet iedereen naar de slaapkliniek sturen?”
Ik vond het een prachtige bevestiging. Van een ervaren arts notabene. Toch zorgde het bij mij ook voor onrust. Ik werd me (extra) bewust van de belangrijke rol die ik vervul als slaapdeskundige en ik vroeg me continu af: kan ik mensen met slaapproblemen (nog) beter helpen en beter bereiken? Profiteer ik genoeg van alle digitale/online communicatiemogelijkheden die er zijn? Kan de communicatie niet persoonlijker en dynamischer? Bied ik de juiste producten aan binnen de Slaapwinkel? Schrijf ik over de juiste onderwerpen? Wat voor onderdelen zou ik toe moeten voegen aan slaapwijzer.net?
Het zijn vragen die alleen beantwoord kunnen worden met de inbreng van mijn lezers en bezoekers. En gelukkig krijg ik al ontzettend veel reacties, maar suggesties, ideeën en opbouwende kritiek kan ik natuurlijk nooit genoeg krijgen. Schroom dus niet om je ideeën met mij te delen. Ik lees alle mailtjes die ik krijg persoonlijk en probeer als het even kan altijd wat met de inbreng te doen. Helaas lukt het me door de vele berichten die ik krijg niet altijd om overal op te reageren.